Kunstenaar Dylan Martinez combineert verschillende glasblaas- en beeldhouwtechnieken om deze hyperrealistische plastic zakken uit gesmolten glas te vormen. Door deze werken creëert Martinez scenario's die de interpretatie van realiteit en illusie van de kijker verduisteren.
Gedreven door een diepe nieuwsgierigheid in perceptie, creëert Martinez deze unieke sculpturen die het oog ervan te overtuigen dat de sculpturen zijn wat ze lijken, plastic zakken gevuld met water. Dylans kunst onderzoekt vaak de grenzen van de menselijke waarneming. Zijn werk daagt de verwachtingen van de kijker uit door het manipuleren van licht, ruimte en de optische eigenschappen van glas. Terwijl hij wordt beïnvloed door traditionele technieken in de glasbereiding, streeft hij er voortdurend naar om nieuwe benaderingen te ontdekken om het materiaal te exploiteren en een lens te creëren om de wereld opnieuw te bekijken.
