Dineren tussen goud en groen

De bekende kok wilde beslist geen bistro meer. Het nieuwe Rotterdamse restaurant moet vernieuwend zijn, vond hij. Voor de ontwerper een kans om iets te bedenken buiten de gebaande paden. Een gouden interieur bijvoorbeeld. Over dit idee bereikten ontwerper en ondernemer al snel overeenstemming. En dat terwijl het puur begon met het bedenken van een naam voor het nieuwe restaurant. ‘Den Blijker wist al vroeg dat de naam van zijn restaurant ‘Goud’ zou moeten worden. En dat het een restaurant zou moeten worden voor de Rotterdammers. Als Rotterdammers iets echt leuk vinden, dan vinden ze het ‘goud’’. Rambaldo besloot om de naam ‘Goud’ ook te kiezen als thema voor het interieur. ‘Ik stelde voor om ‘all the way’ te gaan.’ Zo werd het idee van een volledig gouden interieur geboren. Goud, aangevuld met groen. ‘Den Blijker vindt groen een mooie kleur en passend bij de natuur en de natuurlijke producten die hij in de keuken graag gebruikt.’

Tom Dixon
Den Blijker was bereid om te investeren in materiaal en merken, vertelt Rambaldo. ‘Gasten betalen om hier te komen eten. Dan moet je ze ook in de vorm van de entourage iets teruggeven, vond Den Blijker.’ En dat is te merken. ‘De lampen zijn van Tom Dixon en we hebben stoelen gekozen van Gubi. Naast het marmer en messing in het interieur, gebruikten we neolith voor de keuken, een jonge, nog geen tien jaar oude bewerkte steensoort met een compact, gesinterd oppervlak van TheSize Surfaces.’

Bierflesjes
Hetzelfde bedrijf maakte ook de bar en de chef-tafel voor het restaurant, respectievelijk gemaakt van gerecyclede champagneflessen en gerecyclede bierflesjes. Deze flessen worden samengeperst en vervolgens op maat gesneden tot tafelblad. ‘Een precieze en arbeidsintensieve klus’, geeft Rambaldo aan. ‘Een gedurfde keuze van Den Blijker’, noemt hij het.
‘Het restaurant was eerder eigendom van meesterkok François Geurds. Hij had zijn keuken zo ingericht dat gasten konden zien hoe er daar werd gewerkt. We besloten om die zichtbaarheid er in te houden. En met dat in ons achterhoofd, besloten we om het overige gedeelte van het restaurant eveneens zo transparant mogelijk te houden. We hebben bijvoorbeeld een 360 graden bar. Op het eerste gezicht lijkt dat niet zo heel bijzonder. Maar je kunt er omheen lopen. Je ziet ook wat er áchter de bar gebeurt.’ Rambaldo noemt het restaurant on-Nederlands. ‘Je kunt overal eten. Achter de bar, aan hoge tafels, lage tafels. En overal zie je het restaurant net weer een beetje anders.’